Dag allen.

We zijn inmiddels in Mount Cook Village aangekomen. Dit is onze laatste stop voordat we dit prachtige land (helaas) verlaten. Dit zal ook onze laatste post zijn uit Nieuw Zeeland. Natuurlijk gaan we nog naar Sydney en uiteraard zullen we jullie daar ook over berichten als we daar tijd voor kunnen vinden. Anders komt dat volgende week als we thuis (snik) zijn.

We zijn dus opnieuw in Mount Cook National Park. Dit keer niet aan de westkust, maar aan de oostkant van het gebied. En wat een wereld van verschil.......De westkant was bedekt met dichtbegroeid regenwoud en waren de bergen nagenoeg ontoegankelijk vanwege (modder)lawinegevaar als gevolg van de vele regenval. Hier in het oosten is alles anders. We zitten in de regenschaduw van de bergen. De meeste regen klettert in het westen naar beneden, wat overblijft is warme, droge lucht. Hier, nog geen 40 kilometer verder, lijkt het wel een woestijnlandschap. Rotsen, beetje gras en struiken, nauwelijks bomen.

We zitten in Mount Cook Village in de Mount Cook Alpine Lodge, aan de voet van Mt. Cook. Met ruim 3700m de hoogste berg van NZ. Vanaf ons terras hebben we een fenomenaal uitzicht op deze berg en kunnen we met eigen ogen zien wat met het verschijnsel regenschaduw wordt bedoeld. Links van ons zien we hoe de wolken vanuit het westen tegen de hoge, besneeuwde toppen aanbotsen. Maar het lukt ze niet om er over te komen. Met als gevolg een strak blauwe lucht rechts van ons, een zeer interessant schouwspel. Natuurlijk, als het echt slecht weer is, lukt het de wolken wel en regent het hier ook. Er valt hier gemiddeld ‘slechts' 4 meter regen per jaar (30 km nog verder naar het oosten slechts 600 millimeter, bizar!) tegen 10 meter in het westen.

Vanuit hier kun je een tweetal valleien bezichtigen. De Tasman vallei (tot aan de voet van de Tasman gletsjer) en de Hooker vallei (tot aan de voet van Mt. Cook). Afgelopen zaterdag zijn we de Tasman vallei in gegaan. Een prachtige vallei. Hij is extreem breed en nagenoeg vlak, tot aan de gletsjer. Vanaf daar knallen de bergen omhoog. Voor de LOTR-freaks: tegen deze achtergrond is Minas Tirith (de grote witte stad van Gondor) ‘gebouwd' en hier vond de grote laatste veldslag plaats. Een korte wandeling leidde ons naar een uitzichtpunt over de Tasman gletsjer met het bijbehorende gletsjermeer en natuurlijk Mt. Tasman zelf. De Tasmangletsjer is met 23km de langste gletsjer van Nieuw Zeeland, een prachtig uitzicht!

Gister was het bewolkt in het dorp en hadden we geen views. We besloten de regenschaduwtheorie (mooi Scrabblewoord trouwens...) op waarheid te toetsen. We stapten de auto in en reden 50km oostwaarts naar Lake Tekapo. Daar moest een aangelegd hot spring resort zijn, het Alpine Springs Resort. En aangezien het bij ons winderig, grijs en bewolkt was, hadden we daar wel behoefte aan. Bij Lake Tekapo aangekomen bleek de regenschaduwtherorie helemaal te kloppen. Het was zonnig en bloedheet. De hele dag hebben we lekker gebadderd en in sauna's gezeten (alsof we het niet warm genoeg hadden). Terug in het dorp bleek het daar ook opgeknapt te zijn en konden we genieten van een mooie zonsondergang.

Vandaag opnieuw schitterend weer. De dag begon met mist, maar de zon brandde die keurig weg. We zijn de Hooker vallei ingelopen, naar de voet van Mt. Cook. Een prachtige wandeling van circa 3 uur waarbij we werden omgeven door hoge bergen bedekt met reusachtige gletsjers. We beseften dat dit onze allerlaatste serieuze wandeling van onze reis was. Dat maakte ons toch wel een beetje treurig. We hebben uitgerekend dat we alleen al aan wandelingen de afgelopen 3 maanden ruim 700 kilometer hebben gelopen. De afgelopen week hebben we de bergschoenen van Marjolein met tape en plakband bij elkaar moeten houden. Die vielen van ellende bijna uit elkaar. Een teken dat het wel genoeg is zo.....

Eenmaal terug in het dorp hebben we een biertje gedronken op het terras met naast ons het standbeeld van Sir Edmund Hillary, die grote held hier in Nieuw Zeeland. In 1953 was hij de eerste die de top van de Mt. Everest bereikte....juist, de berg waar wij 2 maanden geleden tot 5545 meter hebben beklommen. En zo is de cirkel weer rond....

Morgen rijden we naar Christchurch. Daar slapen we dan 1 nachtje om overmorgen voor 4 dagen naar Sydney te vertrekken. En dan, na ruim 100 dagen, 750 wandelkilometers, 6300 kilometers op de weg en vier landen verder is het echt afgelopen. Tot slot staat er ons nog een helse reis te wachten (Sydney-tussenstop in Bangkok-overstappen in Dubai-Amsterdam.....ruim een dag zijn we dan onderweg). Eerst nog maar even genieten in Sydney.

Groetjes,

Daniel en Marjolein.

PS1: Klik hier voor de foto's van Mount Cook.

PS2: Klik hier voor nieuwe video's van de afgelopen weken in Fiordland

PS3: Voor de oud-ploeggenootjes van het tweede: gefeliciteerd met de eerste overwinning in de eerste klasse! We zijn trots op jullie!

PS4: Marjolein erkent haar meerdere en kroont Daniel tot scrabblekampioen van deze trip.